Rozważając zagadnienie konfrontacji duszpasterstwa z życiem zakonnym, stwierdził, że duchowość zakonników, świadomie przeżywana i pogłębiana, zawsze przyczynia się do ubogacenia pracy duszpasterskiej, stając się w ten sposób błogosławieństwem.

Dzieląc się swoim doświadczeniem, prelegent mówił o potrzebie duchowości. Wyraża się ona przez życie z pasją ewangelizacji. Podkreślił potrzebę przywrócenia Chrystusowi życia zakonnego oraz przywrócenia życiu zakonnemu Chrystusa. Mówił, że życie zakonne ma cztery filary: odpoczynek, relacje we wspólnocie, modlitwę i pracę. Na kanwie adhortacji apostolskiej papieża Franciszka „Evangeli gaudium” zachęcał, byśmy na nowo stali się uczniami – braćmi oraz misjonarzami – świadkami.

ks. Łukasz Grzejda SCJ