Klasztor w Stopnicy-Kątach Starych szczyci się długą i ciekawą historią. Został on ufundowany już w 1633 r. dla Ojców Reformatów przez Krzysztofa i Zofię Ossolińskich dla nawracania innowierców, a zwłaszcza arian.

Obiekt został wzniesiony w stylu barokowym i nosił tytuł Świętych Marii Magdaleny i Franciszka z Asyżu. Przedstawiciele wielu rodów szlacheckich wspierali finansowo i rzeczowo klasztor, często znajdując w nim także miejsce swojego spoczynku. To tutaj została pochowana matka słynnego pamiętnikarza Jana Chryzostoma Paska, a podobno także i on sam (zm. w 1701 roku). Jest to o tyle prawdopodobne, gdyż Jan Chryzostom Pasek był w latach 1667-1687 właścicielem pobliskiej wsi Smogorzów.

W XVII wieku klasztor zrabowały wojska szwedzkie Karola Gustawa i węgierskie Rakoczego (1655 i 1657). W czasie zaborów klasztor znajdował się najpierw na terenie zaboru austriackiego, a potem rosyjskiego. W okresie powstania listopadowego i styczniowego zakonnicy w kazaniach nawoływali młodzież do walki z zaborcą i pomagali powstańcom, za co w 1863 r. klasztor został przeznaczony na wymarcie. Jednak dzięki temu, że ostatni zakonnik zmarł w niepodległej Polsce w 1920 roku, wspólnocie udało się zachować ciągłość istnienia.

Okres II wojny światowej przyniósł klasztorowi niepowetowane straty. W 1944 roku wycofujący się hitlerowcy wysadzili świątynię klasztorną w powietrze. Powojenne władze nie wydały zezwolenia na odbudowę kościoła klasztornego, więc ojcowie reformaci w 1965 roku zaadaptowali na potrzeby kościelne zachodnie skrzydło budynku.

Ojcowie Reformaci swoją działalność prowadzili aż do lat 70. XX wieku. W 1979 r. klasztor przeszedł na własność Zgromadzenia Księży Sercanów. Formalne przekazanie klasztoru nastąpiło 13 października 1979 roku. Zgromadzenie Księży Sercanów reprezentował ówczesny prowincjał ks. Czesław Kunda zaś Ojców Reformatów prowincjał o. Anzelm Szteinke.

Przejęty od Ojców Reformatów klasztor był bardzo zniszczony i wymagał gruntownych remontów. Od wiosny 1980 r. przystąpiono więc do zasadniczych zmian i remontów klasztoru. Nadzór nad pracami remontowymi ze strony zgromadzenia sprawował ks. Henryk Styka, ekonom prowincjalny, a bezpośrednio – miejscowy przełożony klasztoru – ks. Jan Bylica.

W 1981 roku zmieniono także patronów kościoła ze Świętej Marii Magdaleny i Świętego Franciszka z Asyżu na Świętego Antoniego Padewskiego.

Podstawowe prace remontowe zostały zakończone w 1983 r. We wrześniu 1983 r. można już było przenieść Nowicjat z Pliszczyna.

Decyzję o przeniesieniu Nowicjatu podjęła Rada Generalna w Rzymie już w dniach 24-25 czerwca 1983 r. Inauguracja pierwszego roku nowicjackiego miała miejsce 15 września 1983 roku. Rozpoczęło go 26 nowicjuszy. Magistrem nowicjatu w Stopnicy został ks. Antoni Ulaczyk.

W 1985 r. ordynariusz kielecki bp Stanisław Szymecki erygowł z części parafii pw. św. Piotra i Pawła w Stopnicy nową parafię pw. św. Antoniego Padewskiego w Kątach Starych, powierzając duszpasterstwo Księżom Sercanom. Pierwszym proboszczem został ks. Józef Kusek.

W kolejnych latach przebudowano prezbiterium kościoła według projektu p. architekt Krystyny Juchnowicz z Krakowa, umieszczono stacje Drogi krzyżowej autorstwa p. Adam Suzina z Krakowa. Od 1991 r. rozpoczęto prace wykończeniowe w kaplicy nowicjackiej również według projektu p. Juchnowicz. Ołtarz i stacje Drogi krzyżowej wykonał wspomniany już p. Adam Suzin. Prace w kaplicy zakończono w kwietniu 1993 roku. W 1995 r. wykonano nagrobki na przykościelnym cmentarzu dla zmarłych księży sercanów oraz odbudowano drogę krzyżową. W 1999 r. zorganizowano salkę parafialną w pomieszczeniach gospodarczych klasztoru, a w 2000 r. wykonano parking. Jesienią 2003 r. ukończono prace związane z budową nowej dzwonnicy.

Kościół parafialny jest skromnie urządzony. Po obu stronach prezbiterium wiszą obrazy: po lewej kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, po prawej zaś olejny obraz św. Antoniego Padewskiego, który ocalał z wysadzonego w powietrze kościoła. Dziś obraz ten stanowi główny przedmiot kultu w klasztorze stopnickim, a jego ocalenie podczas wojennej zawieruchy tworzy pewną analogię do kultu Matki Boskiej Stopnickiej z kościoła farnego, której obraz również przetrwał zniszczenie świątyni. Po obu stronach nawy znajduje się czternaście stacji drogi krzyżowej w postaci olejnych obrazów malowanych na desce.

Obecnie z dawnego kościoła ocalało jedynie arkadowe przejście z nawy do kaplicy św. Anny, z której pozostały fragmenty murów w przyziemiu. W latach 1971-2003 służyło ono jako dzwonnica.

W ogrodzie klasztornym znajduje się kapliczka domkowa, zbudowana w 1658 r. w stylu barokowym. Została ona wzniesiona na rzucie prostokąta ze sklepieniami kolebkowo-krzyżowymi. Wewnątrz znajduje się kamienna rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Antonim Padewskim.

Od 1995 roku w północno-zachodnim korytarzu klasztornym utworzono wystawę ze zbiorów pochodzących z działalności misyjnej Zgromadzenia.