Na przykościelnym cmentarzu znajdują się groby ojców reformatów: br. Stanisława Bielawskiego (1883- 1940) i br. Ambrożego Dudy (1874- 1954) oraz dwa nowe księży sercanów: ks. Stefana Stawczykowskiego (1923-1989) i ks Henryka Styki (1936-1993). Jest także nagrobek Andrzeja Węzio, zmarłego tragicznie 22 sierpnia 1943 roku. Wejście na cmentarz i plac kościelny otwiera barokowa, murowana, dwukondygnacyjna brama.
W klasztornym ogrodzie zachowała się kapliczka domowa z 1658 roku. Znajdują się w niej rzeźby Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Antoniego, wykonane z wapienia pińczowskiego. Obok kaplicy, po lewej stronie, była kiedyś furtka prowadząca do dawnego dworu. Obecnie jest tu wyjście na boisko. W innym miejscu muru klasztornego, przy północnym skrzydle klasztoru, można podziwiać neobarokową, dziewietnastowieczną rzeźbę św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus.
Ściany klasztornego refektarza zdobi neobarokowy obraz olejny Adoracja Matki Boskiej i Chrystusa przez św. Franciszka. Cennym eksponatem jest także barokowa, pochodząca z pierwszej połowy XVIII wieku, figura ukrzyżowanego Chrystusa. Znajduje się ona w świetlicy w podziemiach klasztoru. Do 1994 roku figura była umieszczona na krzyżu w niszy muru klasztornego.
Do kościelnej kruchty została przeniesiona ze starego kościoła barokowa kropielnica, pochodząca z polowy XVII wieku. Wykonano ją z ciemnobrązowego marmuru chęcińskiego. Na ocalałej ścianie z wysadzonego kościoła Ojców Reformatów pozostały po wojnie następujące zabytkowe epitafia :
- barokowe epitafium z popielatego wapienia poświęcone zmarłej Barbarze Lanckorońskiej,
- ufundowane przez jej ojca Stanisława Lanckorońskiego około 1649 roku;
- monumentalne,barokowe epitafium z popielatego wapienia z figuralną rzeźbą z piaskowca poświęcone fundatorowi kaplicy Stefanowi Bidzińskiemu z herbem Janina, ufundowane przez biskupa łuckiego Stefana Rupniewskiego w latach 1721-1731;
- barokowe, pochodzące z około 1675 roku, epitafium wykonane z popielatego, delikatnie zaróżowionego wapienia, poświęcone Zofii z Grodeckich Komornickiej;
- żeliwna tablica nagrobna Ignacego, Floriana i Stanisława Rupniewskich z początku XIX wieku;
- klasyczne epitafium Hipolita Lubienieckiego, wykonane z popielatego wapienia w 1864 roku.
Również kilka starych, ciekawych epitafiów zostało wmurowanych w mur okalający cmentarz i plac kościelny:
- przeniesiona ze zrujnowanego kościoła pozostałość wapiennej tablicy wotywnej Krzysztofa Ossolińskiego z 1639 roku;
- pozostałość wapiennego, barokowego epitafium Zofii z Gołuchowskich Ligięziny (zm. 1660), miecznikowej przemyskiej z z herbami Leliwa, Rawicz, Półkozic, Gryf;
- wapienna tablica nagrobna Antoniego Rawicz Dembińskiego (zm. 1730), chorążego ziemi krakowskiej i innych, ufundowana w 1787 roku przez Eliasza z Granowa Wodzickiego, generala Wielkopolski, starostę stopnickiego;
- wapienna płaskorzeźba herbu ks. bp. Kajetana Sołtyka, pozostałość nagrobka z 1788 roku;
- wapienna tablica nagrobna Salomei z Bratkowskich Popielowej wykonana w 1796 roku:
- wapienna tablica nagrobna Józefa Sołtyka i żony Katarzyny z Lipowskich (zm. 1797) z herbem własnym, wykonana w 1797 roku;
- wapienna tablica wotywna za duszę Marcjana Grzesznika z drugiej połowy XVIII wieku;
- żeliwna tablica nagrobna Jana Nepomucena Rupniewskiego (zm. 1811), sędziego pokoju powiatu stopnickiego, wykonana w 1811 roku;
- wapienna tablica nagrobna ks. Kajetana Pruszyńskiego, wykonana w 1821 roku;
- barokowa, pochodząca z XVII wieku, herma rzeźbiona w wapieniu pińczowskim.
źródło: http://umig.stopnica.pl/