W czynną walkę zaangażowało się dwunastu ojców i braci. Z klasztoru stopnickiego wywodził się ks. Antoni Majewski, który zginął w bitwie pod Grochowiskami oraz ks. Wojciech Elgiett, który pod pseudonimem Wieniawa z bronią w ręku walczył jako kapitan – dowódca oddziału kosynierów i zginął w bitwie pod Rybnicą 20 października 1863 roku. Natomiast ks. Roman Jarzeński był kapelanem powstańczym.
Z klasztoru stopnickiego na Sybir zesłany został o. Rafał Tomaszewski, kapelan w oddziale Zygmunta Chmieleńskiego (jeszcze w 1878 r. był w Penzie); ks. Wincenty Markiewicz zmarł na Syberii w 1865 r.; brat Ambroży Ostrowski lat 25 spędził na Syberii, do kraju powrócił bez prawa noszenia habitu, zmarł w Stopnicy.
Ukaz cara Aleksandra II z 1864 r. o kasacie klasztorów pozostawił Stopnicę jako tzw. Klasztor „etatowy”, który kończył działalność wraz ze śmiercią ostatniego zakonnika – co nastąpiło w roku 1920, gdy zmarł o. Dionizy Goc (1836-1920).
Budynek kościoła został wysadzony przez hitlerowców w listopadzie 1944 r. W odbudowanym budynku klasztornym przebywają obecnie Księża Sercanie.
Pamięć o patriotycznych ojcach reformatach zawarta jest tylko na tablicy informacyjnej, w skromnym opisie historycznym klasztoru.